Pogrzeb Katolicki

Share on facebook
Share on twitter
Share on email
Share on print
Z Kodeksu Prawa Kanonicznego
Kan. 1177 –

§ 1. Nabożeństwo pogrzebowe za każdego wiernego winno być z reguły odprawione w jego własnym kościele parafialnym,

Kan. 1184 –

§ 1. Jeśli przed śmiercią nie dali żadnych oznak pokuty, pogrzebu kościelnego powinni być pozbawieni:

1° notoryczni apostaci, heretycy i schizmatycy;

2° osoby, które wybrały spalenie swojego ciała z motywów przeciwnych wierze chrześcijańskiej;

3° inni jawni grzesznicy, którym nie można przyznać pogrzebu bez publicznego zgorszenia wiernych.

Dokumenty potrzebne przy załatwianiu Pogrzebu Katolickiego:

1. Akt zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego,

2. Dokument potwierdzający przyjęcie Sakramentu Chorych przed śmiercią np. od kapelana szpitala,

O śmierci należy powiadomić miejscowych duszpasterzy i zarządcę cmentarza parafialnego przed załatwieniem wszelkich formalności w zakładzie pogrzebowym.

Rodzina powinna zadbać o to, aby chory pojednał  się z Bogiem przed śmiercią – nie odkładać przyjęcia Sakramentu Chorych na ostatnią chwilę, ponieważ jest to Sakrament dla żyjących, którzy znajdują się w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości (Kodeks Prawa Kanonicznego kan. 1004 – 1007)

Choćby człowiek unurzany był w błocie, nie musi być brudny, tak jak Kościół unurzany w błocie dziejów, nie przestaje być święty. Jeden święty (...) Kościół (...), w którym wzrasta razem pszenica i kąkol. Kościół złożony z grzeszników (...), nie przestaje być Kościołem świętym, bo ma on moc zamienić celników na apostołów, wszetecznice na święte Magdaleny.

Zastanówcie się dobrze, bracia, nad tymi sprawami i uważajcie, abyście nie zaniedbali siebie, bo do wielkich niebezpieczeństw prowadzą nas zaniedbania w rzeczach małych.

Pogrzeb Katolicki

Share on facebook
Share on twitter
Share on email
Share on print

Choćby człowiek unurzany był w błocie, nie musi być brudny, tak jak Kościół unurzany w błocie dziejów, nie przestaje być święty. Jeden święty (...) Kościół (...), w którym wzrasta razem pszenica i kąkol. Kościół złożony z grzeszników (...), nie przestaje być Kościołem świętym, bo ma on moc zamienić celników na apostołów, wszetecznice na święte Magdaleny.

Zastanówcie się dobrze, bracia, nad tymi sprawami i uważajcie, abyście nie zaniedbali siebie, bo do wielkich niebezpieczeństw prowadzą nas zaniedbania w rzeczach małych.